Na de pretparken gaan we richting Grand Canyon. We rijden via Riverside - 23 jaar later zou onze oudste dochter, geboren in 1992, er een jaar studeren - naar Palms Springs, waar we tanken. Het is een full service station maar de pompbediende komt zo langzaam aanlopen dat we ons afvragen wat er aan de hand is. Pas als we uitstappen, komen we er achter. Het is de temperatuur. Ondanks dat het al september is, voelt het alsof je tegen een muur van hitte aanloopt. Veel te warm om snel te bewegen.
We vervolgen onze route richting de Grand Canyon via de I10. We rijden vlak onderlangs het Joshua Tree NP, maar omdat dit park pas in 1995 deze status kreeg, staat het, net zoals Death Valley, niet in de gids van Dr. A.J. van Zuilen en missen we het park dus. Na Blythe rijden we richting Prescott. We overnachten voor 24 dollar in de American Motel. Het is een lange rijdag.
We vervolgen onze route richting de Grand Canyon via de I10. We rijden vlak onderlangs het Joshua Tree NP, maar omdat dit park pas in 1995 deze status kreeg, staat het, net zoals Death Valley, niet in de gids van Dr. A.J. van Zuilen en missen we het park dus. Na Blythe rijden we richting Prescott. We overnachten voor 24 dollar in de American Motel. Het is een lange rijdag.
De volgende dag rijden we van Prescott richting Grand Canyon. We hebben daar niets gereserveerd en we hebben begrepen dat je vroeg in het park moet zijn om nog een plekje te kunnen vinden. Het plan is daarom om dicht bij het park te overnachten, zodat we de volgende dag vroeg naar Mather Campground kunnen rijden. Onderweg bezoeken we Montezuma Castle, en bij Sedona gaan we naar het Slide Rock SP. We willen hier kamperen maar alle campings blijken vol te zijn. Motels zijn er schrikbarend duur en we besluiten door te rijden naar Flagstaff. Daar vinden we een plekje op de (KOA?) camping.
 |
| Montezuma Castle |
 |
| Slide Rock SP |
 |
| Oak Creek Canyon |
 |
| De camping in Flagstaff, zogenaamd ontspannen de kaart bestuderend (genomen met de zelfontspanner; dus op een holletje naar de picknicktafel) |
 |
| Sunset Crater |
Bij de ingang van het park staat een bord met de melding dat de campings vol zijn. We rijden door en gelukkig blijkt er toch op Mather nog een plaats vrij te zijn. Het is een geweldig grote camping, zo groot dat we de volgende ochtend met de auto naar de douches rijden. We bezoeken het visitor center, doen een ranger-activiteit, lopen een stuk van de Bright Angel Trail en langs de rim, en genieten van de zonsondergang.
De volgende dag rijden we naar Tusayan voor een helikoptervlucht; een huwelijkscadeau van vrienden. Voor we in mogen stappen worden we gewogen. Ik mag voorin, ideaal voor de foto’s. De vlucht is geweldig. Eerst een stuk over het vlakke deel met bomen, en dan opeens die enorme kloof. We vliegen een stuk onder de rand. Dat mag tegenwoordig niet meer. De piloot laat zien waar vroeger indianennederzettingen waren. Het uitzicht op de Colorado Rivier is prachtig.
’s Avonds weer een mooie zonsondergang, mede dankzij de regenwolken en de regenboog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten